Addio, suonno luntano!
(1934)
music: Ernesto De Curtis,
lyrics: Eduardo Nicolardi.
Instrumental version
Io canto e ll'aria fresca d' 'a nuttata
Sperde 'a canzona mia, nota pe' nnota.
Ma chi ll'ha ddà sentì 'sta serenata?
Femmena amata, dimme addò staje tu?
Sincerità d' 'o core, addò staje cchiù?
Tremmavo sulo a ddì: Te voglio bbene!
'Nnucentità d' 'a primma strenta 'e mano…
Addio, suonno luntano
Ca nun può cchiù turnà!
Busciarda, ogne guardata, ogne parola,
T'odio e te voglio, mia bella e crudele.
Vurria vedè 'na lacrema, una sola,
Dint' a chist'uocchie 'e cielo accussì blu.
Sincerità d' 'o core, addò staje cchiù?
Tremmavo sulo a ddì: Te voglio bbene!
'Nnucentità d' 'a primma strenta 'e mano…
Addio, suonno luntano
Ca nun può cchiù turnà!
Credere ancora, chesto vuless'io
Mò ca te voglio e tu chi sà addò staje!
Ma che turmento a ffà 'stu core mio?
Te ne sì gghiuto, suonno 'e giuventù!
Sincerità d' 'o core, addò staje cchiù?
Tremmavo sulo a ddì: Te voglio bbene!
'Nnucentità d' 'a primma strenta 'e mano…
Addio, suonno luntano
Ca nun può cchiù turnà!
'Nnucentità d' 'a primma strenta 'e mano…
Addio, suonno luntano
Ca nun può cchiù turnà!